IYCr-belka

 

Niniejsza strona zawiera teksty o różnych aspektach krystalografii napisane przez polskich krystalografów. Teksty stanowić mają popularne, ale rzetelne źródło informacji dla wszystkich zainteresowanych krystalografią w roku 2014.

Zapraszamy autorów do przesyłania swoich artykułów w języku polskim na adres Komitetu (kontakt).  

 

Krystalografia w Polsce

Zofia Kosturkiewicz

Zakład Krystalografii, Wydział Chemii, Uniwersytet im. A. Mickiewicza, Poznań

Artykuł ze specjalnego numeru Wiadomości Chemicznych, 5-6 (2014). Plik pdf (14.6 MB) z Dolnośląskiej Biblioteki Cyfrowej

 

Krystalografia białek w kryształowej kuli

Mariusz Jaskólski

Zakład Krystalografii, Wydział Chemii, Uniwersytet im. A. Mickiewicza, Centrum Badań Biokrystalograficznych, Instytut Chemii Bioorganicznej PAN, Poznań

Głównym celem biologii strukturalnej jest zrozumienie na poziomie atomowym mechanizmów molekularnych procesów określanych jako "życie", poprzez poznanie struktury i funkcji makromolekuł biologicznych, w pierwszej kolejności białek. Podstawową metodą badawczą jest krystalografia białek, stosująca dyfrakcję promieniowania rentgenowskiego na kryształach makromolekuł w celu poznania ich budowy atomowej. Krystalografia białek przeszła w ostatnich kilku dekadach przez trzy kolejne rewolucje, które doprowadziły do jej nieoczekiwanego odrodzenia i bezprecedensowego rozkwitu. Rewolucje te związane były kolejno z wprowadzeniem promieniowania synchrotronowego do rutynowych pomiarów dyfrakcyjnych, z wdrożeniem metody dostrojonej dyfrakcji anomalnej (MAD) na atomach selenu do automatycznego rozwiązywania problemu fazowego, oraz z zapoczątkowaniem programów genomiki strukturalnej (SG). Można oczekiwać, że w następnych 10-15 latach krystalografia białek nadal będzie w tej fazie rewolucyjnych przemian. Spodziewać się należy nie tylko lawiny struktur białkowych rozwiązywanych masowo w centrach genomiki strukturalnej, ale także sięgania po coraz ambitniejsze cele strukturalne, takie jak białka membranowe czy ogromne kompleksy makromolekularne. Na gruncie technik doświadczalnych można oczekiwać rychłego wprowadzenie promieniowania rentgenowskiego z lasera na swobodnych elektronach. Zrewolucjonizuje to całkowicie perspektywy eksperymentalne, umożliwiając na przykład badanie dyfrakcji.

Wczytaj cały artykuł (plik pdf)

źródło: Synchrotron Radiation in Natural Science Vol.10, No. 1 – 2 (2011). Opublikowano za zgodą autora i wydawcy.

 

Promieniowanie rentgenowskie ze źródeł synchrotronowych jako katalizator rozwoju krystalografii białek

Zbigniew Dauter 1, Alexander Wlodawer 2 i Mariusz Jaskólski 3,4

1) Synchrotron Radiation Research Section, Macromolecular Crystallography Laboratory, NCI, Argonne National Laboratory, Argonne, IL 60439, USA; 2) Protein Structure Section, Macromolecular Crystallography Laboratory, National Cancer Institute, Frederick, MD 21702, USA; 3) Zakład Krystalografii, Wydział Chemii, Uniwersytet im. A. Mickiewicza, Poznań; 4) Centrum Badań Biokrystalograficznych, Instytut Chemii Bioorganicznej PAN, Poznań

Promieniowanie rentgenowskie ze źródeł synchrotronowych stało się dostępne dla badań biostrukturalnych na początku lat 70. XX wieku. Jego wprowadzenie całkowicie zrewolucjonizowało dyfrakcyjny eksperyment rentgenowski w krystalografii białek. W artykule omówione są najważniejsze fakty związane z początkami wykorzystania promieniowania synchrotronowego w krystalografii makromolekuł, kluczowe aspekty rewolucji naukowej, jaka się dzięki temu dokonała, oraz perspektywy dalszego rozwoju.

Wczytaj cały artykuł (plik pdf)

żródło: Synchrotron Radiation in Natural Science Vol. 9, No. 1 – 2 (2010). Opublikowano za zgodą autorów i wydawcy.